Zondag 9 februari 10.00u, 5e Zondag na Epifanie, voorganger: ds. R.J. Bakker

Pas als er shalom is kan koning Shelomo een huis voor de Eeuwige gaan bouwen. Het hoogtepunt is wanneer de ark - met de tien geboden van het verbond op de stenen tafelen - in de tempel wordt geplaatst onder de gespreide vleugels van de cherubs. Daarna houdt Shelomo een lange toespraak die zijn eigen positie als tempelbouwer en koning flink onderstreept. Omineus is al vermeld dat Salomo 7 jaar aan de tempel bouwde en 13 jaar aan zijn eigen paleis. Ook in zijn gebed klinkt het dubbelzinnig: ‘Hoe zou God ooit op aarde kunnen wonen?’ én ‘Laat uw naam aldaar zijn’. Vooral om de gebeden te (ver)horen - dat is dan wel weer heel roerend. Zijn eigen gebeden voor zijn volk zijn in elk geval intens. Ja: het hele geval is een hachelijke onderneming, want God ergens ‘claimen’ kan zich ook tegen je keren, kan misbruikt worden. Salomo mag er in zijn gebed op zinspelen: op een eventuele ballingschap wanneer het volk het spoor bijster raakt. Maar dan nóg, bidt hij hoopvol, mogen onze harten ook daarvandaan op deze plaats gericht zijn!